Osteopatia pediatryczna

Osteopatia pediatryczna jest wyjątkową częścią osteopatii. Nawiązanie współpracy z ciałem dziecka, które nieustannie się rozwija, wymaga jeszcze więcej skupienia, zaangażowania, teoretycznej wiedzy i długoletniego doświadczenia osteopaty. Wymaga również powstania nici wzajemnego zaufania ze strony najmłodszych pacjentów, ich rodziców i terapeuty.

Techniki osteopatyczne jakie wykorzystujemy podczas pracy z organizmem dziecka są niezwykle delikatne i całkowicie bezbolesne. Używamy do pracy wyłącznie własnych rąk, wiedzy i serca. Dla osób przyglądających się terapii, wykonywane ruchy mogą być niemal niewidoczne. Jednak podczas zabiegu dzieje się bardzo dużo, a efekty pracy mogą nieraz przerosnąć oczekiwania. Respektując ciało małego pacjenta, techniki osteopatyczne mają przede wszystkim równoważyć to, co zostało zaburzone, np. w wyniku nieprawidłowości w przebiegu ciąży, ciężkiego porodu naturalnego czy cesarskiego cięcia. 

Problemy najmłodszych pacjentów są inne niż te, z którymi zgłaszają się dorośli. Ciało, które dopiero się rozwija napotyka na inne przeszkody. Osoba dorosła często ma już swoje różne nawyki, natomiast dziecko od zera buduje świadomość swojego ciała. Wiedza osteopaty z zakresu anatomii, fizjologii i zastosowanie odpowiednich technik może skutecznie wyeliminować napięcia w ciele, co jest istotne m.in. w profilaktyce kształtowania się wzorców ruchowych. 

Osteopatia pediatryczna jest skierowana do dzieci już od 1. tygodnia życia. Może skutecznie pomóc w sprawach, które są z pozoru „nierozwiązywalne”. Są to m.in.:

• Asymetria ułożeniowa
• Plagiocefalia (spłaszczenie główki)
• Problemy z ssaniem i połykaniem
• „Zbyt krótkie” wędzidełko podjęzykowe
• Zaburzenia napięcia mięśniowego
• Kolki
• Refluks żołądkowo-przełykowy
• Problemy z wypróżnianiem
• Chodzenie na palcach
• Problemy ze snem
• Niewyjaśnione zmiany skórne
• Problemy koordynacji gałek ocznych
• Nawracające infekcje ucha środkowego
• Kręcz szyi
• Niedrożność kanalika łzowego
• Przewlekłe zapalenia układu oddechowego
• Opóźniony rozwój ruchowy
• Uszkodzenie splotu ramiennego
• Ograniczenia ruchomości kręgosłupa i/lub stawów;
• Problem ze stawem skroniowo-żuchwowym
• Moczenie nocne
• Bóle i zawroty głowy
• Problemy z koncentracją
• Wady postawy
• Skolioza
• Terapia wspomagająca przy autyźmie

Na początku rozmawiamy z rodzicami. Zbierając wywiad, słuchamy to co jest w danym momencie najtrudniejsze dla dziecka z perspektywy rodziców. Jeśli dziecko jest starsze, pytamy także o to samego pacjenta. Pytamy: 

• o to, co niepokoi, np. ulewania, problemy z karmieniem, zaburzenia napięcia mięśniowego 
• od jak dawna występują dolegliwości, kiedy się nasilają, co je łagodzi
• jakie było dotychczasowe leczenie
• jak przebiegały ciąża i poród 
• o wszystko, co w danym momencie może się okazać istotne, aby postawić trafną diagnozę i rozpocząć skuteczne leczenie 

Następnie przechodzimy do przeprowadzenia badania manualnego i terapii osteopatycznej. Szukamy tego, co może blokować organizm i prowadzić do nieprawidłowego funkcjonowania poszczególnych jego struktur. Stosując odpowiednią terapię staramy się przywrócić prawidłowy rytm/ napięcie/ ruchomość tak, aby organizm powrócił do stanu sprzed choroby. 

• jeśli to pierwsza wizyta zabierz ze sobą: dokumentację medyczną dziecka z przebiegu dotychczasowego leczenia oraz wykonanych badań (jeśli taką posiadasz), swój dokument tożsamości + dokument z numerem PESEL dziecka (może to być  np. książeczka zdrowia)
• na pierwszą wizytę zapraszamy kilka minut wcześniej niż planowana godzina jej rozpoczęcia, aby dopełnić formalności w punkcie rejestracji
• wybierz dla dziecka wygodne, niekrępujące ruchów ubranie; jeśli wizyta dot. noworodka/ niemowlaka warto zadbać o to, aby było łatwo rozpinane (kontrola brzuszka)
• dziecko powinno być nakarmione, ale w miarę możliwości nie bezpośrednio przed rozpoczęciem wizyty 
• zaopatrz dziecko w suchą pieluszkę – w trakcie drogi lub samej wizyty może przydarzyć się wszystko, dlatego nie ma żadnego problemu z przebraniem maluszka w naszym centrum 
• pamiętaj, że wizyta nie może odbyć się bezpośrednio po szczepieniu (zaleca się minimum 1 tydzień odstępu)
• zadbaj o swój komfort; dziecko naturalnie reaguje strachem na nowe miejsce czy też dotykanie go przez nieznaną mu osobę. Strach najlepiej oswoić dając dziecku swoje poczucie bezpieczeństwa, dlatego w pierwszej kolejności warto zadbać o swój spokój i cierpliwość
• warto porozmawiać z dzieckiem o tym jak będzie wyglądała wizyta – cały czas będzie przy dziecku rodzic, pan w białym fartuchu będzie dotykał, np. głowy, brzucha itd. 
• polecamy zaproponować co miłego możecie zrobić razem po wizycie, np. pójść na spacer